رتبه بندی QS توسط مؤسسه «کاکارلی سیموندز» در کشور انگلستان انجام میگیرد و عملاً از سال ۲۰۱۰ به صورت مستقل دانشگاههای دنیا را مورد ارزیابی قرار میدهد. روش شناسی رتبهبندی جهانی کیو. اس بر اساس دامنه گستردهای از فعالیتهای دانشگاهی طراحی شده است.
رتبهبندی دانشگاههای جهانی QS ۲۰۲۵ بزرگترین رتبهبندی امسال است و بیش از ۱۵۰۰ دانشگاه در ۱۰۶ سیستم آموزش عالی را مورد بررسی قرار داده است. ایالات متحده آمریکا با ۱۹۷ مؤسسه رتبه بندی شده، بیشترین تعداد مؤسسه حاضر در رتبهبندی را دارد و پس از آن انگلستان با ۹۰ مؤسسه و سرزمین اصلی چین با ۷۱ مؤسسه در رتبههای بعدی قرار دارند.
نتایج رتبهبندی سال ۲۰۲۵ کیو اس ۴ ژوئن مقارن با ۱۵ خرداد ۱۴۰۳ منتشر شد.
برای سیزدهمین سال متوالی، مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) صدرنشینی خود را در جدول برترینها حفظ کرده است. امپریال کالج لندن با چهار پله جهش به مقام دوم و دانشگاه آکسفورد و دانشگاه هاروارد به ترتیب در جایگاههای سوم و چهارم قرار دارند. دانشگاه کمبریج رتبه پنجم را در اختیار دارد.
در رتبهبندی QS دانشگاهها توسط ۶ شاخص در قالب ۴ حوزه کلی آموزش، پژوهش، قابلیت جذب در بازار کار و بین المللی سازی ارزیابی میشوند اما QS تنها رتبهبندی جهانی است که هم عوامل اشتغالپذیری و هم عوامل پایداری را در بر میگیرد و در واقع اولویتهای دانشجویان امروزی را منعکس میکند.
بینشهای مبتنی بر دادهها با ۲۳۰ هزار نقطه داده فردی، شامل ۱۷ میلیون مقاله تحقیقاتی، ۱۷۶ میلیون استناد (به استثنای خود استنادی)، ۱.۹ میلیون پاسخ دانشگاهی، ۶۶۰ هزار پاسخ کارفرما، و دادههای ۵۶۰۰ مؤسسه در سراسر جهان، به دست آمده است.
در رتبه بندی سال ۲۰۲۵ QS از جمهوری اسلامی ایران تعداد ۹ دانشگاه حضور دارند.
دانشگاه صنعتی شریف با رتبه ۳۴۲، دانشگاه تهران با رتبه ۳۶۸، دانشگاه صنعتی امیرکبیر با رتبه ۴۰۳، دانشگاه علم و صنعت ایران با رتبه ۴۳۶، دانشگاه صنعتی اصفهان با رتبه ۴۸۹، دانشگاه تبریز با رتبه ۵۵۲، دانشگاه شیراز با رتبه ۷۰۰-۶۹۱، دانشگاه شهید بهشتی با رتبه ۸۵۱-۹۰۰ و دانشگاه فردوسی مشهد با رتبه ۹۵۱-۱۰۰۰ در این دوره از رتبه بندی حاضر هستند.
امسال دانشگاه صنعتی اصفهان برای نخستین بار در جمع دانشگاههای برتر در رتبهبندی جهانی QS قرار گرفته است.
پایگاه رتبه بندی QS در ارزیابی خود در شاخص مربوطه به اندازه گیری تأثیر پژوهش، اطلاعات پنج ساله موجود دانشگاهها را در پایگاه استنادی اسکوپوس مورد بررسی قرار میدهد. دانشگاهها توسط ۶ شاخص در قالب ۴ حوزه کلی آموزش، پژوهش، قابلیت جذب در بازار کار و بین المللی سازی ارزیابی میشوند.
این رتبهبندی بررسی شهرت دانشگاه با وزن ۴۰ درصد، ارزیابی کارفرمایان با وزن ۱۰ درصد، نسبت اعضای هیئت علمی بین المللی با وزن ۵ درصد، نسبت دانشجویان بین المللی با وزن ۵ درصد، میزان استنادات به ازای هر عضو هیئت علمی با وزن ۲۰ درصد و نسبت اعضای هیئت علمی به دانشجو با وزن ۲۰ درصد در راستای ارزیابی عملکرد دانشگاهها بهره برده است.
نظر شما